Basa Lulugu jeung Basa wewengkon

Basa Lulugu

            Nu disebut basa lulugu nyaeta basa nu dijieun patokan ku hiji bangsa, tangtu bae basa pilihan lain bae kaharti ku urang mana bae di Pasundan. Tapi basa anu sopan, anu jembar anu benang dipake kaperluan naon bae di masyarakat keur kaperluan basa lisan,boh keur kaperluan basa tulisan.

            Pangpangna basa anu bisa nembongkeun ka urang luar, yen urang Sunda teh luhur kabudayaannana. Jadi basa teh ukuran kabudayaan hiji-hijina bangsa. Lamun bangsa geus ngalumayankeun kana basana, tegesna geus ku malire saur na bae hartina jelma ngareundahkeun kabudayaan jeung karuhun.

Basa Wewengkon (dialek)

Basa wewengkon nyaeta basa anu kaharti teh ngan ku salelewek (satempat) eta bae.

            Umpamana : Basa wewengkon kuningan, ciamis, cianjur,. Ku pangreana pisan basa wewengkon nyaeta basa kuningan, ciamis jeung Banten. Guna in sabalikna contona :

            Basa wewengkon Kuningan

            Endi                -           mana

            Teah                -           handap

            Nungkol          -           batu

            Celon               -           angen jst

Basa wewengkon Cimahi

            Paksengok                   -           nyengok (kana sora kareta api)

            Saalit                           -           saeutik

            Baju teu waras                        -           baju teu bener, baju goring

            Uah-uih                       -           buru-buru

            Batingilad                   -           teu boga sa……..acan, upama kana duit imah jst

Basa wewengkon Banten

            Janang             -           baju

            Nya                 -           da

            Bikang             -           pamajikan

            Dia                  -           maneh

            Gali jasa          -           hese pisan

            Sabodo amat   -           masa bodo

            Doang             -           bae, wungkul jst